آرتروز کمر که به عنوان آرتروز نخاعی شناخته می‌شود، التهاب مفاصل ستون فقرات است که از لگن تا قسمت فوقانی کمر را شامل می‌شود. آرتروز ستون فقرات می‌تواند ناشی از اختلالات خودایمنی، عفونت، و ساییدگی مهره‌های کمری باشد. درمان آرتروز کمر می‌تواند به نوع آرتروزی بستگی داشته باشد که کمر شما را تحت تاثیر قرار داده است. این درمان معمولاً بر ترکیبی از مدیریت درد برای تسکین علائم، فیزیوتراپی و سایر درمان‌ها برای کمک به بهبود عملکرد و تحرک مفصل تمرکز دارد.
آرتروز کمر چیست؟
آرتروز وضعیتی است که می‌تواند باعث درد و سفتی در هر مفصلی از بدن از جمله کمر شود. شما به احتمال زیاد درد ناشی از آرتروز را در قسمت پایین کمر خود تجربه خواهید کرد، اگرچه می‌تواند هر ناحیه‌ای را تحت تاثیر قرار دهد. مفاصل ستون فقرات شما “فاست” نامیده می‌شوند. سطوح این مفاصل با غضروف پوشانده شده‌اند که امکان حرکت را فراهم می‌کند، زیرا مفاصل ستون فقرات به یکدیگر ساییده می‌شوند. هنگامی که این غضروف آسیب می‌بیند، باعث ایجاد اصطکاک در مفاصل شده که در نهایت منجر به التهاب می‌شود. خود این التهاب می‌تواند منجر به کمردرد شود.
علائم آرتروز کمر چیست؟
- حساسیت مهره‌های آسیب دیده
- احساس ساییدگی هنگام حرکت دادن ستون فقرات
- سوزن سوزن شدن، بی‌حسی، ضعف، یا درد شدید تیرکشنده در بازوها یا پاها، در صورت تحت تاثیر قرار گرفتن اعصاب ستون فقرات
- سردرد (زمانی که قسمت فوقانی یا گردنی ستون فقرات تحت تأثیر قرار می‌گیرد)
- آرتروز کمر باعث می‌شود که درد مزمن یا درد طولانی مدت در استخوان‌های پایین ستون فقرات احساس کنید. این ناحیه شامل پنج یا شش مهره است. برخی از افراد پس از فعالیت بدنی احساس سوزش می‌کنند یا با سفتی در ناحیه از خواب بیدار می‌شوند.
علائم دیگر عبارتند از:
- اسپاسم عضلانی
- صداهای غیر معمول از مفاصل که با درد نیز همراهند.
- کاهش دامنه حرکتی
چه عواملی باعث آرتروز کمر و ستون فقرات می‌شوند؟
آرتروز کمر ناشی از انواع خاصی از آرتریت است. شایع‌ترین دلیل برای علائم آرتروز کمر، OA (استئوآرتریت) است که گاهی اوقات اندام‌های دیگر را نیز درگیر می‌کند. موارد زیر برخی از اشکال آرتروز هستند که می‌توانند ستون فقرات کمری را تحت تاثیر قرار دهند:
استئوآرتریت
استئوآرتریت ناشی از سایش و پارگی مفاصل رخ می‌دهد. آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به مفاصل حمله می‌کند. استئوآرتریت، که شایع‌ترین شکل آرتریت است، به ویژه زمانی رخ می‌دهد که غضروفی که از پایین‌ترین مفاصل ستون فقرات، از جمله مفاصل فاست، محافظت می‌کند، تحلیل می‌شود و اعصاب کوچک درون استخوان آسیب می‌بینند. آسیب مداوم به مفاصل فاست ستون فقرات در نهایت باعث از بین رفتن آن مفاصل می‌شود. به عبارت دیگر، استخوان‌های ستون فقرات با ساییدگی و حرکت به هم فشار می‌آورند و زوائد استخوانی را تشکیل می‌دهند.
اسپوندیلوآرتریت
اسپوندیلوآرتریت در درجه اول ستون فقرات و مفاصل ساکروایلیاک را درگیر می‌کند. مفاصل ساکروایلیاک بین استخوان خاجی و استخوان لگن قرار دارند و رباط‌های محکم از آنها حمایت می‌کنند. ساکروم تکیه گاه اصلی ستون فقرات است. شایع‌ترین اسپوندیل آرتریت، “اسپوندیلیت آنکیلوزان” است. اسپوندیلوآرتریت باعث التهاب تاندون‌ها و رباط‌ها در محل ورود آنها به استخوان می‌شود که به “انتزیت” معروف است.
آرتریت پسوریاتیک
آرتریت پسوریاتیک (PsA) یک شکل التهابی آرتریت است که در برخی افراد مبتلا به پسوریازیس (یک بیماری پوستی خود ایمنی که باعث ایجاد سلول‌های پوست و تشکیل پلاک می‌شود) ایجاد می‌شود. این عارضه می‌تواند بر ستون فقرات کمری تأثیر بگذارد و باعث ایجاد درد در این ناحیه شود. آرتریت پسوریاتیک، به دلیل علائم محیطی و ضایعات پوستی نیز ممکن است باعث بروز التهاب در اسکلت محوری شود که در نهایت منجر به کمردرد التهابی، سفتی و تغییرات در تصویربرداری از جمله ساکروایلیت، اسپوندیلیت و تشکیل سندسموفیت، شبیه به SpA (اسپوندیل‌آرتریت) می‌شود. (منبع)
همچنین منبع آرتریت پسوریاتیک (PsA)، زیرگروهی از اسپوندیلوآرتریت، ممکن است علائم کمری را نیز ایجاد کند. به طور معمول، این عارضه افراد مبتلا به پسوریازیس را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما این وضعیت می‌تواند در افراد بدون پسوریازیس نیز رخ دهد. کمردرد یکی از علائم آرتریت پسوریاتیک است. در برخی موارد، رشد بیش از حد استخوان می‌تواند باعث جوش خوردن مهره‌ها شود و باعث سفتی و درد در هنگام حرکت گردد.
آرتریت انتروپاتیک
آرتریت انتروپاتیک (یا آرتروپاتی انتروپاتیک) نوعی از آرتریت مرتبط با بیماری التهابی روده است. این بیماری باعث التهاب و حساسیت مفاصل در بازوها، پاها و گاهی اوقات ستون فقرات می‌شود. همچنین این عارضه با مشکلات گوارشی همراه است که به آن “آرتریت انتروپاتیک” یا “روده‌ای” گویند که زیرگروه دیگری از اسپوندیلوآرتریت است. آرتریت انتروپاتیک مفاصل ساکروایلیاک را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث کمردرد می‌شود.
پوکی استخوان
پوکی استخوان باعث می‌شود که استخوان‌ها جرم یا تراکم خود را از دست بدهند و حتی با کوچک‌ترین ضربه‌ای شکننده و مستعد آسیب شوند. پوکی استخوان در درجه اول به دلیل افزایش سن، کاهش هورمون‌ها و بیماری‌های التهابی مزمن است. هنگامی که پوکی استخوان بر ستون فقرات تأثیر می‌گذارد، قسمت‌های داخلی اسفنجی و جامدتر بیرونی مهره‌ها با گذشت زمان ضعیف و دردناک می‌شوند. در نهایت، شکستن استخوان ممکن است رخ دهد، که سپس می‌تواند منجر به آرتریت دژنراتیو ثانویه (استئوآرتریت) گردد.
عوامل خطر آرتروز کمر و ستون فقرات
عوامل خطر برای آرتروز ستون فقرات (کمر) عبارتند از:
- اضافه وزن یا چاقی
- سن
- وجود شرایط خاص مانند سندرم روده تحریک پذیر، پسوریازیس، نقرس، سل، بیماری لایم و دیابت
چگونه پزشکان آرتروز کمر را تشخیص می‌دهند؟
برای تشخیص این آرتروز، پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد که شامل بررسی مفاصل کمر شما از نظر تورم، قرمزی یا گرما می‌باشد. وی همچنین از شما می‌خواهد که مفاصل آسیب دیده خود را حرکت دهید تا تحرک در کمرتان را ارزیابی کرده و بفهمد آیا حرکت دادن کمر باعث درد می‌شود یا خیر. پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش‌های مختلفی را برای تشخیص نوع خاص آرتروز تجویز کند، از جمله:
- آزمایش خون
- آزمایشات ادرار
- آزمایشات مایع مفصلی
همچنین ممکن است به شما آزمایشات تصویربرداری داده شود، مانند:
- اشعه ایکس
- سی تی اسکن
- اسکن ام آر آی
- سونوگرافی
انواع روش‌های درمان غیرجراحی آرتروز کمر کدامند؟
درمان آرتروز کمر بسته به عوامل مختلفی از جمله نوع و شدت آرتروز، میزان درد، سن و وضعیت کلی سلامت متفاوت است. از آنجایی که آرتروز یک بیماری مزمن است (به این معنی که هیچ درمانی برایش وجود ندارد)، درمان‌ها معمولاً بر مدیریت درد و جلوگیری از گسترش بیشتر به مفاصل تمرکز دارند.
درمان‌های بدون نسخه
داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک (OTC) عموماً به عنوان اولین گزینه درمانی برای آرتروز کمر مورد استفاده قرار می‌گیرند. دو دسته اصلی از این داروها شامل تیلنول (استامینوفن) و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن هستند که می‌توانند به طور موقت در کاهش درد و التهاب مفاصل کمک کنند. مسکن‌های موضعی نیز دسته‌ای از داروها هستند که می‌توانید آنها را مستقیماً روی پوست در ناحیه مفاصل آسیب‌دیده استفاده کنید. چندین نوع پماد، ژل و اسپری موضعی بدون نسخه در دسترس هستند که به کاهش موقت درد آرتروز کمک می‌کنند. ترکیبات موجود در مسکن‌های موضعی ممکن است شامل NSAIDs (که همان مواد فعال NSAIDهای خوراکی هستند) و کپسایسین (که یک ماده فعال موجود در فلفل قرمز است) باشد و به کاهش درد ناشی از آرتروز کمک کند. به طور کلی، درمان‌های بدون نسخه می‌توانند به عنوان تکمیلی برای سایر روش‌های درمانی مورد استفاده قرار بگیرند و در کنار درمان‌های دیگر برای کاهش التهاب، درد و تورم ناشی از آرتروز کمر مورد استفاده قرار بگیرند.
داروهای با نسخه
هنگامی که داروهای بدون نسخه برای کاهش درد ناشی از آرتروز کمر کافی نباشد، پزشک ممکن است داروهای قوی‌تری را تجویز کند. برخی از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، مانند زورولکس (دیکلوفناک)، فقط با نسخه در دسترس هستند و به کاهش درد و التهاب کمک می‌کنند. علاوه بر NSAIDهای تجویزی، در صورت ابتلا به نوعی آرتریت التهابی، ممکن است داروهای ضدالتهابی به نام استروئیدها نیز تجویز شوند. این‌ها ممکن است داروهای خوراکی یا تزریقی باشند. کورتیکواستروئیدهای تزریقی، هورمون‌های ضدالتهابی قوی هستند. این تزریق‌ها التهاب مفاصل را کاهش می‌دهند و ممکن است برای کاهش بیشتر درد با یک بی‌حس کننده ترکیب شوند.
البته، تزریق مکرر کورتیزون ممکن است برای بافت‌های اطراف مفاصل مضر باشد و به طور کلی فقط چند بار در سال بر انجام آن توصیه می‌شود. همچنین برای تسکین درد ممکن است مسکن‌های خفیف مخدردار تجویز شود ولی با توجه به پتانسیل آنها برای اعتیاد، این‌ها به صورت کوتاه مدت استفاده می‌شوند و اغلب برای استفاده طولانی مدت تجویز نمی‌شوند. اگر هم کمردرد ناشی از یک علت التهابی یا بیماری خود ایمنی باشد، درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی مورد نیاز است که می‌تواند شامل داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) یا عوامل بیولوژیک باشد.
فیزیوتراپی
یک فیزیوتراپ خوب می‌تواند به شما نشان دهد که چگونه تمرینات را اصلاح کنید تا درد شما بدتر نشود. نشان داده شده است که فیزیوتراپی به کاهش بیشتر انواع کمردرد، بهبود دامنه حرکتی و تقویت عضلات کمر برای بهبود سلامت ستون فقرات کمک می‌کند.
ورزش
ورزش ممکن است آخرین چیزی باشد که در زمان کمر درد به آن فکر کنید، اما بخش مهمی از مدیریت آرتروز ستون فقرات است. ورزش‌های ملایم مانند یوگا و پیلاتس می‌توانند به افزایش تحرک و کاهش درد کمک کنند. تمرینات قدرتی منظم و تمرینات انعطاف پذیری مانند تمرینات کششی نیز می‌توانند به تقویت عضلات کمر کمک کنند. ورزش‌های قلبی عروقی مانند شنا یا پیاده‌روی نیز گردش خون را در ستون فقرات بهبود بخشیده و به حفظ وزن سالم کمک می‌کند. فقط به یاد داشته باشید که قبل از شروع هر برنامه ورزشی با پزشک خود مشورت کنید. باید مراقب باشید که تمام این ورزش‌ها با دستور پزشک انجام شوند.
ماساژ درمانی
ماساژ درمانی یک روش درمانی برای مدیریت درد است. یک ماساژ درمانگر دارای مجوز، از تکنیک‌هایی برای ماساژ و دستکاری بافت‌ها و عضلات برای رهایی از تنش عمیق عضلانی استفاده می‌کند. علاوه بر این، ماساژ درمانی گردش خون را تقویت می‌کند، باعث ترمیم و کاهش التهاب در عضلات، بافت‌ها و مفاصل می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که ماساژ درمانی می‌تواند دامنه حرکت و انعطاف‌پذیری را بهبود بخشد، درد را کاهش دهد و عملکرد عاطفی و ذهنی را در کوتاه‌مدت بهبود بخشد.
ابلیشن با فرکانس رادیویی (RFA)
فرسایش (ابلیشن) با فرکانس رادیویی، یک روش سرپایی است که از گرما (امواج فرکانس رادیویی) برای از بین بردن (سوختن) رشته‌های عصبی که سیگنال‌های درد را به مغز منتقل می‌کنند، استفاده می‌کند و به کاهش یا توقف درد کمک می‌کند. این درمان، یک روش ساده است و اکثر بیماران می‌توانند بلافاصله پس از عمل راه بروند. اگرچه ممکن است تا دو هفته طول بکشد تا بعد از عمل احساس بهبودی کامل کنید، با این وجود بسیاری از بیماران گزارش می‌دهند که تسکین طولانی مدت تا یک تا دو سال را تجربه می‌کنند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که RFA یک درمان بسیار موثر برای بسیاری از بیماران مبتلا به آرتروز کمر است.
طب سوزنی
طب سوزنی یک روش باستانی چینی است که از سوزن‌های کوچک و نازک برای تحریک نقاط طب سوزنی در بدن برای بهبودی استفاده می‌کند. طب سوزنی برای کمردرد، شامل وارد کردن سوزن توسط پزشک در نقاط ماشه‌ای خاص در بدن (مانند کمر، لگن) می‌شود. اعتقاد بر این است که سوزن‌هایی که به این نقاط وارد می‌شوند، سیستم عصبی مرکزی را تحریک کرده و ممکن است مواد شیمیایی آزاد کنند که می‌تواند به کاهش علائم و تسکین درد کمک کند.
درمان‌های خانگی برای آرتروز کمر کدامند؟
تعدادی از درمان‌های خانگی و تغییرات سبک زندگی وجود دارند که می‌توان آنها را به تکنیک‌های مدیریت آرتریت اضافه کرد. این‌ها می‌توانند در کاهش درد بسیار مفید باشند تا بتوانید زندگی کامل و فعالی داشته باشید.
کاهش وزن
هنگامی که اضافه وزن دارید، فشار بیشتری به ستون فقرات وارد می‌شود که منجر به عوارض متعددی از جمله کمر درد و آرتروز ستون فقرات می‌شود. حفظ وزن مناسب می‌تواند فشار و استرس روی مفاصل و دنبال آن کمر درد را کاهش دهد. با مصرف مقدار زیادی میوه، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین، رژیم غذایی سالم و متعادلی داشته باشید. از غذاهای فرآوری شده و همچنین غذاهای پر قند برای کمک به کاهش وزن خودداری کنید.
درمان با کمپرس سرد و گرم
گرما و سرما درمانی ممکن است به کاهش علائم آرتروز کمر کمک کند. گرما درمانی جریان خون را افزایش می‌دهد و می‌تواند به تسکین سختی مفاصل کمک کند. در مقابل، سرما درمانی عروق خونی را منقبض کرده و ممکن است در کاهش سفتی و التهاب مفید باشد.
ترک سیگار
سیگار بیشتر از ریه‌های شما بر تمام بافت‌های بدن تأثیر می‌گذارد و توانایی بدن برای التیام را کاهش می‌دهد و نیز آرتروز را در برابر درمان مقاوم‌تر می‌کند. سیگار کشیدن با کمر درد و بیماری دیسک بین مهره‌ای مرتبط است و سیگاری‌ها در مقایسه با افراد غیرسیگاری سطح بالایی از درد را دارند.
آیا می‌توان از آرتروز کمر و ستون فقرات پیشگیری کرد؟
سن، سابقه خانوادگی و جنسیت شما همگی می‌توانند در بروز آرتروز نقش داشته باشند. اگرچه این عوامل خارج از کنترل شما هستند، اما کارهای خاصی وجود دارند که می‌توانید برای محدود کردن فشار روی مهره‌های خود انجام دهید. کاهش فشار ممکن است از عود آرتروز کمری یا علائم دیگر جلوگیری کند.
برای کاهش خطر بروز آرتروز کمری:
- وزن مناسب را حفظ کنید: اضافه وزن می‌تواند فشار غیرضروری به مفاصل شما وارد کند.
- ورزش‌های سبک انجام دهید: حرکات کششی، یوگا و شنا همگی می‌توانند فشار روی کمر شما را کاهش دهند.
- با احتیاط باشید: هنگام حمل اجسام سنگین از روی زمین، حتماً با زانو بلند شوید نه با کمر.
نتیجه گیری
تقریباً هر نوع آرتریتی مزمن است، به این معنی که در طول زندگی شما عود خواهد کرد. گفته می‌شود، آرتریت اغلب می‌تواند از طریق ترکیبی از تغییرات شیوه زندگی و دارویی مدیریت شود و درمان شما نیز به نوع آرتریت و شدت علائم شما بستگی دارد. برای تعیین بهترین برنامه درمانی برای آرتروز کمر، با پزشک خود همکاری کنید. به طور کلی، بهترین راه حل برای درمان آرتروز کمر، استفاده از روش‌های غیرتهاجمی مانند فیزیوتراپی است که می‌تواند شما را تشویق به تغییر سبک زندگی و حفظ فیزیکی سالم کند.
سوالات متداول در مورد آرتروز کمر و ستون فقرات
بهترین مسکن برای آرتروز کمر چیست؟
داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک، سلکوکسیب رایج‌ترین داروهایی هستند که برای درمان کمر درد ناشی از آرتروز تجویز می‌شوند. این داروها می‌توانند به تسکین درد و التهاب کمک کنند.
آیا اشعه ایکس آرتروز کمر را نشان می‌دهد؟
اشعه ایکس از ستون فقرات یا کمر ممکن است برای تشخیص علت کمر درد، ترک یا شکستگی استخوان، آرتریت، اسپوندیلولیستزیس (دررفتگی یا لغزش یک مهره بر روی مهره زیر آن) انجام شود.
آرتروز کمر معمولاً از چه سنی شروع می‌شود؟
بیشتر در بین افراد بین ۴۰ تا ۶۰ سال شروع می‌شود. در زنان شایع‌تر از مردان است. داروهایی وجود دارند که می‌توانند سیستم ایمنی را کنترل کرده و در نتیجه درد و تورم مفاصل را کاهش دهند.
آیا تمرینات کایروپراکتیک می‌توانند به آرتروز کمر کمک کنند؟
اگر به دلیل آرتروز، کمر درد دارید، کایروپراکتیک یکی از ایمن‌ترین روش‌های درمانی است که می‌توانید استفاده کنید.
آرتریت در ستون فقرات چقدر جدی است؟
آرتریت شدید ستون فقرات گاهی اوقات می‌تواند منجر به فشردگی نخاع و اعصاب شود و باعث درد، بی‌حسی و محدودیت دامنه حرکتی گردد.
آیا آرتروز کمر قابل برگشت است؟
شما نمی‌توانید آرتروز کمری خود را معکوس کنید، اما درمان‌های خاصی می‌توانند به کند کردن پیشرفت بیماری و مدیریت شرایط کمک کنند.
آیا پیاده‌روی برای آرتروز کمر مفید است؟
علی‌رغم تمام تمرینات ورزشی موجود، پیاده‌روی یک شکل آزمایش شده و واقعی از ورزش است که نه تنها تاثیر خوبی بر درد مفاصل دارد، بلکه فواید قلبی عروقی نیز دارد.
آرتروز ستون فقرات چقدر سریع پیشرفت می‌کند؟
کارشناسان تایید می‌کنند که زمانی که استئوآرتریت شروع می‌شود، ممکن است سال‌ها طول بکشد تا به مرحله شدید برسد. با این حال، در موارد شدید، استئوآرتریت به سرعت پیشرفت کرده و در عرض چند ماه غضروف به طور کامل تخریب می‌شود.
آیا قهوه برای آرتروز مفید است؟
قهوه می‌تواند به طور بالقوه برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید مفید باشد و این به دلیل خواص ضد التهابی قهوه است.
آیا نوشیدن آب به آرتروز کمر کمک می‌کند؟
زمانی که با آرتروز زندگی می‌کنید، هیدراته ماندن بدنتان حیاتی است. هیدراتاسیون برای دفع سموم از بدن شما کلیدی است، که می‌تواند به مبارزه با التهاب کمک کند، و غضروفی که به خوبی هیدراته شده است، سرعت اصطکاک بین استخوان‌ها را کاهش می‌دهد، به این معنی که می‌توانید راحت‌تر حرکت کنید.
آیا موز برای آرتروز کمر مفید است؟
موز و چنار سرشار از منیزیم و پتاسیم هستند که می‌توانند تراکم استخوان را افزایش دهند. منیزیم همچنین ممکن است علائم آرتریت را کاهش دهد.
