دیسکوپاتی گردن که بیشتر با عنوان دیسک گردن شناخته می‌شود، یکی از علل شایع درد گردن و بازو است. زمانی ایجاد می شود که یک یا چند دیسک در ستون فقرات گردن به دلیل ساییدگی و پارگی شروع به شکستن کنند.
اولین درمان دیسکوپاتی گردن، داروهای مسکن بدون نسخه، از جمله استامینوفن (تیلنول)، و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن است.
درصورتیکه علائم بیماری با استفاده از روش‌های غیرجراحی بهبود نیابند، پزشک متخصص جراحی را به بیمار پیشنهاد می‌کند.
دیسکوپاتی گردن چیست؟
به طور معمول، در گردن شش دیسک ژل مانند وجود دارد که شوک را جذب می کنند و از ساییده شدن استخوان های مهره به یکدیگر در حین حرکت گردن جلوگیری می نمایند.
هر دیسک از یک لایه بیرونی سخت اما انعطاف پذیر از رشته های غضروف تشکیل شده است که به آن حلقه فیبروزوس گفته می شود. درون آنولوس فیبروزوس هسته داخلی نرمی وجود دارد که با یک ژل موکوپروتئینی به نام هسته پالپوس پر شده است. هسته خاصیت جذب ضربه را به دیسک می دهد.
هنگامی که یک دیسک هیدراته خود را از دست می‌دهد، لایه‌های کمتری ایجاد می‌کند و به طور کلی آسیب‌پذیرتر می‌شود. دیسک قادر به ترمیم کامل خود نیست، زیرا منبع خون مستقیم ندارد و برای تأمین مواد مغذی و متابولیت‌ها به طریق انتشار، از طریق صفحات انتهایی غضروفی با مهره‌های مجاور تغذیه می‌شود. به همین دلیل، پارگی در دیسک بهبود نخواهد یافت و یا ممکن است باعث ایجاد بافت ضعیف‌تری شود که احتمال شکستن مجدد را دارد.
علائم دیسکوپاتی گردن
علائم دیسکوپاتی گردن می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد. درد ممکن است به آرامی در طول زمان ایجاد شود یا به طور ناگهانی ظاهر گردد. علائم می تواند از ناراحتی خفیف آزاردهنده گردن تا درد ناتوان کننده، بی حسی و یا ضعفی که به بازو و دست منعکس می شود، متغیر باشد.
علائم شایع دیسکوپاتی گردن
برخی از ویژگی های رایج علائم دیسکوپاتی گردن عبارتند از:
- گردن درد. درد خفیف ناشی از سفتی گردن شایع ترین علامت بیماری دیسکوپاتی گردن است. با این حال، گاهی اوقات درد نیز می تواند شدید شود و چند ساعت یا چند روز طول بکشد.
- درد عصب. این نوع درد معمولاً تیز یا شبیه شوک الکتریکی است و می تواند از شانه به بازو، دست و یا انگشتان انتقال یابد. به طور معمول، درد عصب فقط در یک طرف بدن احساس می شود.
- علائم عصبی در بازو، دست و یا انگشتان. خواب رفتگی و گزگز دست و پا، بی حسی و یا ضعفی که می تواند از شانه به بازو، دست و یا انگشتان انتقال یابد. این نوع علائم می توانند در فعالیت های روزانه مانند تایپ کردن، لباس پوشیدن یا نگه داشتن اشیا اختلال ایجاد کنند.
- درد با حرکت بدتر می شود. به طور کلی، درد ناشی از دیسکوپاتی گردن با حرکت تشدید می شود و با استراحت کاهش می یابد.
اگر درد، ناشی از دیسکوپاتی گردن باشد، احتمالاً ظرف چند هفته یا چند ماه خود به خود از بین خواهد رفت. با این حال، اگر مفاصل فاست گردن نیز شروع به تحلیل رفتن کنند و یا عصب نخاعی تحت فشار قرار گیرد، سایر علائم بیماری دیسکوپاتی گردن به احتمال زیاد مزمن می شوند و نیاز به درمان دارند.
علائم کمتر شایع دیسکوپاتی گردن
هرچه ستون فقرات گردن بیشتر تحلیل رود، احتمال تنگ شدن کانال نخاعی و در معرض خطر قرار گرفتن نخاع بیشتر می شود. اگر طناب نخاعی فشرده شود، بیماری های نخاعی ممکن است ایجاد شوند و شامل علائم زیر باشند:
- مشکل در حرکت بازوها یا پاها
- مشکل در هماهنگی یا تعادل
- از دست دادن کنترل روده یا مثانه
- ضعف یا بی حسی در هر نقطه زیر گردن
- دردهای شوک مانند در بازوها یا پاها که می تواند با خم شدن به جلو بدتر شود
دلایل دیسکوپاتی گردن
درد مرتبط با بیماری دیسکوپاتی گردن معمولاً از دو عامل اصلی ناشی می شود:
- التهاب. با تحلیل رفتن دیسک، پروتئین های التهابی می توانند از فضای داخلی دیسک به بیرون نشت کنند و باعث تورم در ساختار ستون فقرات اطراف شوند. این التهاب می تواند تنش عضلانی، اسپاسم عضلانی و حساسیت موضعی را در پشت یا گردن ایجاد کند. اگر ریشه عصبی ملتهب شود، درد و بی‌حسی ممکن است به بازو و شانه که رادیکولوپاتی گردنی نامیده می شود یا به باسن یا ساق پا که رادیکولوپاتی کمری نامیده می شود، انتقال یابد.
- ناپایداری غیر طبیعی ریز حرکت ها. لایه های دیسک معمولاً با تحلیل رفتن لایه بیرونی دیسک (فیبروز حلقوی) کاهش می یابد و منجر به حرکات کوچک و غیر طبیعی بین مهره ها می شود. این ریز حرکت‌ها می‌توانند باعث تنش و تحریک در عضلات، مفاصل و یا ریشه‌های عصبی اطراف شوند، زیرا بخش ستون فقرات به تدریج ناپایدارتر می‌شود و منجر به دردهای متناوب شدیدتر می گردد.
عوامل خطرناک برای دیسکوپاتی گردن
در حالی که تقریباً همه در نهایت با افزایش سن به بیماری دیسکوپاتی گردن مبتلا می شوند، عواملی وجود دارد که می توانند احتمال بروز زودتر علائم آن را افزایش دهند. این عوامل خطر می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ژنتیک. برخی از مطالعات روی دوقلوها نشان می‌دهد که ژنتیک نقش مهم‌تری نسبت به سبک زندگی در تعیین زمان بروز بیماری دیسکوپاتی گردن و دردناک شدن آن دارد.
- چاقی. وزن با خطر ابتلا به بیماری دیسکوپاتی مرتبط است.
- سیگار کشیدن. این عادت می‌تواند مانع از رسیدن مواد مغذی به دیسک‌ها شود و باعث شود سریع‌تر هیدراته‌شان را از دست بدهند.
علاوه بر این، آسیب به ستون فقرات، مانند دیسک کمر، گاهی اوقات می تواند باعث شروع یا تسریع بیماری دیسکوپاتی گردن شود.
تشخیص دیسکوپاتی گردن
این بیماری معمولاً با فرآیند زیر تشخیص داده می شود:
- سابقه پزشکی. پزشک از شما سؤالاتی در مورد علائم، شدت آنها و درمان هایی که قبلاً امتحان کرده اید می پرسد.
- معاینه ی جسمی. شما به دقت از نظر محدودیت های حرکتی، مشکلات تعادلی و درد معاینه می شوید. در طول این معاینه، پزشک از دست دادن رفلکس‌ها، ضعف عضلانی، از دست دادن حس یا سایر علائم آسیب عصبی را بررسی می کند.
- تست های تشخیصی. اکثر پزشکان با اشعه ایکس شروع می کنند که به رد سایر مشکلات مانند تومور یا عفونت کمک می کند. این تصویربرداری ها همچنین هرگونه از دست دادن فضای دیسک بین مهره ها را نشان می دهند. اغلب اوقات، برای ارزیابی کامل این شرایط به MRI نیاز است. MRI برای نشان دادن ساختارهای ستون فقرات و دیسک بهترین است. در برخی موارد، دیسکوگرافی برای تأیید تشخیص انجام می شود. دیسکوگرافی شامل تزریق مواد کنتراست به دیسک یا دیسک های آسیب دیده برای ایجاد تصویر واضح تر و تکرار موقت علائم است.
عکسبرداری جانبی گردن (در بالا) باریک شدن فضای دیسک و تشکیل استئوفیت (خار استخوانی) را نشان می دهد. دقت کنید که گردن چقدر صاف است. دیسکوپاتی باعث از بین رفتن انحنای طبیعی گردن می شود. سر این بیمار به سمت جلو می رود و در هماهنگی ضعیفی قرار دارد.
روش های درمان دیسکوپاتی گردن
اگر درد و علائم بیماری دیسکوپاتی گردن تشدید شود، می توان اقداماتی را برای کمک به کاهش این مسئله انجام داد. اولین گام معمولاً خودمراقبتی و یا گزینه‌های درمانی غیر جراحی است که این موارد معمولاً به طور مؤثر درد را مدیریت می‌کنند.
در موارد نادری که درد و علائم با وجود چندین ماه درمان باقی می‌ماند یا بدتر می‌شود، یا اگر سلامت نخاع در خطر باشد، ممکن است جراحی توصیه شود.
گزینه های درمان غیر جراحی
برای گردن درد ناشی از بیماری دیسکوپاتی گردن، پزشک معمولاً یک یا ترکیبی از گزینه های درمانی زیر را توصیه می کند:
استراحت یا اصلاح سبک زندگی
برخی از فعالیت‌ها ممکن است برای گردن دردناک‌تر باشند، مانند چرخاندن گردن به سمت جلو برای نگاه کردن به مانیتور یا یک حرکت خاص در شنا. خودداری یا اصلاح برخی فعالیت‌ها برای چند روز یا چند هفته معمولاً درد را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، حفظ وضعیت بدنی مناسب به جای خم شدن هنگام نشستن یا خم کردن گردن به جلو در حین رانندگی، نگاه کردن به تلفن همراه و غیره توصیه می شود. تغذیه سالم، هیدراته ماندن و ترک سیگار همگی برای سلامت دیسک مفید هستند.
مدیریت درد با دارو یا تزریق
مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن (مانند تایلنول)، ایبوپروفن (مانند ادویل، موترین) یا موارد دیگر ممکن است مفید باشند. در غیر این صورت، یک داروی ضد درد قوی‌تر، مانند استروئیدهای خوراکی یا شل‌کننده‌های عضلات ممکن است تجویز شود. گزینه های دیگر می تواند شامل تزریقی باشد که دارو را مستقیماً به قسمت خاصی از گردن می رساند، مانند تزریق استروئید اپیدورال گردنی یا تزریق فاست گردنی.
یخ درمانی و یا گرما درمانی
برخی از افراد با قرار دادن کیسه یخ یا کیسه ژل گرم شده روی قسمت مورد نظر، درد را تسکین می دهند.
ورزش و یا فیزیوتراپی
اکثر برنامه های درمانی غیر جراحی برای گردن درد شامل نوعی ورزش و کشش است. فیزیوتراپ یا سایر متخصصان آموزش دیده می توانند یک رژیم ورزشی و کششی را تجویز کنند که نیازهای خاص بیمار را برآورده کند. به طور کلی، افزایش قدرت و انعطاف پذیری در گردن می تواند خطر ابتلا به درد را کاهش دهد.
دستکاری با دست
برای بهبود دامنه حرکت و کاهش درد، می‌توان ستون فقرات گردنی را توسط یک متخصص کایروپراکتیک یا سایر متخصصان مجرب به صورت دستی تنظیم کرد. اما قبل از انجام هرگونه تنظیم دستی در ناحیه گردن، بسته به علائم فرد، توصیه می‌شود یک معاینه فیزیکی و یا مطالعه تصویربرداری انجام شود. این اقدامات اولیه به منظور ارزیابی وضعیت دقیق و سلامت گردن، قبل از انجام تنظیمات دستی، ضروری است.
جراحی دیسکوپاتی گردن
معمولاً در دو حالت برای درمان بیماری دیسکوپاتی گردن از جراحی استفاده می شود:
- علائم عصبی مانند بی حسی و یا ضعف مداوم بازو، یا مشکل در راه رفتن یا کنترل روده وجود دارد. اگر علائم عصبی ناشی از DDD (دیسک دژنراتیو) گردن باشد، خطر آسیب دائمی وجود دارد و ممکن است جراحی برای کاهش فشار روی عصب توصیه شود.
- درد مزمن پس از حداقل شش ماه درمان های غیر جراحی همچنان شدید است و به اندازه کافی تسکین نمی یابد و انجام فعالیت های روزانه دشوار است. بیماران مبتلا به درد مزمن و ناپایداری گردن و یا رادیکولوپاتی بهترین نتایج را با جراحی به دست می آورند.
دو نوع رایج جراحی برای بیماری دیسکوپاتی گردن عبارتند از:
- دیسککتومی و فیوژن قدامی گردن (ACDF): این روش از طریق جلوی گردن انجام می‌شود و شامل برداشتن دیسک مشکل‌ساز، رفع فشار ریشه عصبی و قرار دادن یک پیوند استخوان یا یک دستگاه فلزی برای کمک به حفظ یا برقراری مجدد ارتفاع طبیعی فضای دیسک است.
- تعویض دیسک مصنوعی گردن: این جراحی شامل برداشتن دیسک مشکل ساز و جایگزینی آن با دیسک مصنوعی است. هدف از این جراحی حفظ حرکت در سطح ستون فقرات است. نتایج جایگزینی دیسک مصنوعی گردن معمولاً برای بیمارانی که حداقل تغییرات آرتریت (التهاب مفصل) را دارند بهتر است.
چگونه می توانید در خانه از خود مراقبت کنید؟
- داروهای ضد درد را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید.
- اگر پزشک دارویی برای درد شما تجویز کرده است، آن را طبق دستور مصرف کنید.
- اگر داروی مسکن تجویزی مصرف نمی کنید، از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید داروی بدون نسخه مصرف کنید.
- زمان زیادی را در یک موقعیت صرف نکنید. برای جابجایی و تغییر موقعیت استراحت کوتاهی داشته باشید.
- زمانی که در ماشین هستید از کمربند و شانه بند ایمنی استفاده کنید.
- هنگام خواب یک بالش زیر سر و گردن خود بگذارید که گردن شما را صاف نگه دارد.
- دستورات پزشک خود را برای تمرینات کششی ملایم گردن دنبال کنید.
- سیگار نکشید. سیگار کشیدن می تواند روند بهبود دیسک های شما را کند کند. اگر برای ترک سیگار به کمک نیاز دارید، با پزشک خود در مورد برنامه ها و داروهای ترک سیگار صحبت کنید. چرا که می تواند شانس شما را برای ترک همیشگی سیگار افزایش دهد.
- تا زمانی که پزشکتان بگوید مشکلی ندارد از کار یا ورزش شدید خودداری کنید.
سؤالات متداول
بیماری دیسک گردن چقدر جدی است؟
بیماری دیسک گردن فراتر از یک درد در گردن است. دیسکوپاتی می تواند باعث درد شدید و همچنین بی حسی و ضعف در شانه، بازو و دست شما شود.
درد دیسک گردن چه احساسی دارد؟
ممکن است دردی را احساس کنید که به بازو و احتمالاً دست شما سرایت می کند. همچنین ممکن است در ناحیه تیغه شانه یا در نزدیکی آن احساس درد کنید و هنگام چرخاندن سر یا خم کردن گردن، در ناحیه گردن، درد احساس کنید. گاهی اوقات ممکن است دچار اسپاسم عضلانی شوید یعنی عضلات به طور غیرقابل کنترلی سفت شوند.
چگونه می توانم از بدتر شدن دیسکوپاتی گردن جلوگیری کنم؟
- سیگار را ترک کنید، یا بهتر است، شروع نکنید. سیگار میزان خشک شدن را افزایش می دهد.
- فعال باشید. ورزش منظم قدرت و انعطاف عضلاتی که ستون فقرات را احاطه کرده افزایش می دهد.
آیا پیاده روی برای دیسکوپاتی گردن مفید است؟
پیاده روی می تواند به درمان بیماری دیسکوپاتی گردن کمک کند؛ زیرا یک شکل خفیف فیزیوتراپی است که برای ستون فقرات و مفاصل مفید می باشد. درد ناشی از بیماری دیسکوپاتی می تواند در ناحیه کمر یا گردن باشد.
برای درمان دیسکوپاتی گردن از چه ورزش هایی باید اجتناب کنم؟
برای محافظت از گردن، باید از ورزش هایی که ممکن است به ستون فقرات گردنی شوک وارد کنند، مانند وزنه برداری، اجتناب کنید. از سایر ورزش‌ها یا فعالیت‌هایی که نیاز به خم شدن به جلو یا استفاده از بازوها یا شانه‌ها در جلوی بدن دارند که به طور بالقوه می‌تواند دیسک برآمده را تحریک کند، اجتناب کنید.
برای تشخیص دیسکوپاتی گردن از چه آزمایشاتی استفاده می شود؟
ممکن است نیاز به توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) باشد. این آزمایش‌ها در نشان دادن بافت‌های نرم ستون فقرات نسبت به اشعه ایکس مؤثرتر هستند و می‌توانند به شناسایی مشکلاتی مانند برآمدگی دیسک یا فتق دیسک کمک کنند.
آیا فیزیوتراپی برای درمان دیسکوپاتی گردن مناسب است؟
فیزیوتراپی می تواند به کشش و تقویت عضلات برای کمک به بهبود کمر و کاهش دفعات درد کمک کند. اصلاح سبک زندگی، مانند تغییر وضعیت بدن، کاهش وزن یا ترک سیگار، گاهی اوقات می تواند به کاهش استرس روی دیسک آسیب دیده کمک کند و روند تحلیل رفتن آن را کاهش دهد.
دیسکوپاتی ممکن است باعث بروز درد در کمر شود؟
دیسکوپاتی گردن می تواند باعث ایجاد کمردرد و پا درد شود که مشابه سندرم دیسک کمر است.
از چه فعالیت هایی باید با دیسکوپاتی گردنی اجتناب کرد؟
از کشش بیش از حد کمر، پیاده روی طولانی یا دویدن خودداری کنید. همچنین از استراحت بیش از حد در رختخواب و ورزش های تماسی نیز دوری نمایید.
