خشکی زانو می‌تواند تاثیر زیادی بر زندگی شما داشته باشد. نه تنها حرکات زانو را محدود می‌کند، بلکه اغلب دردناک است و فعالیت‌های روزانه شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد. خشکی زانو می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. ممکن است مشکلی در مفصل وجود داشته باشد که حرکات را محدود می‌کند، ضعف یا سفت شدن عضلات اطراف یا ورم نیز وجود داشته باشد. خبر خوب این است که خشکی زانو درمان‌های مختلفی نیز دارد که نسبتاً به علت آن بستگی دارد. این مقاله را دنبال کنید همه نکات را در مورد خشکی زانو بدانید.
علت‌های خشکی زانو
شایع‌ترین دلایل خشک شدن زانو عبارتند از:
پارگی مینیسک زانو
پارگی مینیسک زانو یکی از شایع‌ترین علل خشکی زانو است. آسیب مینیسک زمانی اتفاق می‌افتد که به غضروف خاصی که مفصل زانو را می‌پوشاند آسیب وارد شود. همین امر می‌تواند با جلوگیری از حرکت طبیعی مفصل، باعث خشکی زانو شود. گاهی اوقات یک قطعه از غضروف آسیب دیده حتی می‌تواند در مفصل گیر کرده و حرکت را محدود کند که به “قفل شدن زانو” معروف است.
علائم پارگی مینیسک زانو
اگر مینیسک زانوی شما پاره شده است، ممکن است 24 ساعت یا بیشتر طول بکشد تا درد و تورم شروع شود، به خصوص اگر پارگی کوچک باشد. در همین حالت ممکن است علائم و نشانه‌های زیر را در زانوی خود احساس کنید:
- احساس ترکیدن
- تورم یا خشکی
- درد، به خصوص هنگام چرخاندن زانو
- مشکل در صاف کردن کامل زانو
- هنگامی که می‌خواهید زانو را حرکت دهید، احساس می‌کنید که انگار زانو در جای خود قفل شده است.
- احساس جابجایی زانو
درمان مینیسک زانو
برخی از درمان‌های رایج پارگی مینیسک عبارتند از:
- درمان‌های خانگی: در ابتدا باید خشکی و آسیب زانو را با تکنیک‌های محافظه کارانه که شامل استراحت، کمپرس یخ، فشرده سازی و بالا بردن یا روش RICE است، درمان کنید.
- داروها: همچنین می‌توانید از داروهایی مانند ایبوپروفن (ادویل)، آسپرین (بایر) یا هر داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی دیگر (NSAIDs) برای کاهش درد و تورم اطراف زانو استفاده کنید.
- فیزیوتراپی: پزشک ممکن است فیزیوتراپی را برای تقویت عضلات اطراف زانو توصیه کند. فیزیوتراپی می‌تواند به کاهش درد و افزایش تحرک و ثبات زانو کمک کند. فیزیوتراپ شما همچنین ممکن است از تکنیک‌های ماساژ برای کاهش تورم و خشکی استفاده کند.
- جراحی: اگر زانوی شما به درمان‌های فوق پاسخ نمی‌دهد، پزشک ممکن است جراحی آرتروسکوپی را توصیه کند. وی همچنین دستورالعمل‌های خاصی را در مورد نحوه آماده شدن برای این جراحی به شما خواهد گفت.
پارگی رباط زانو
یکی از دلایل شایع خشکی زانو، آسیب رباط است که به طور عام با عنوان “رگ به رگ شدن زانو” شناخته می‌شود. رباط‌ها، ساختارهای فیبری محکمی هستند که پایداری و استحکام زانو را فراهم می‌کنند. اگر یک یا چند رباط زانو بیش از حد کشیده شود، ممکن است باعث شکستن جزئی یا کامل رباط‌های زانو شود. این وضعیت منجر به خونریزی و تورم در مفصل زانو می‌شود که باعث محدود شدن دامنه حرکتی زانو می‌شود و در نتیجه زانو خشکی به وجود می‌آید. این خشکی زانو می‌تواند در صورت درمان نشدن پارگی رباط بدتر شود و حتی به عارضه‌ای دائمی بدل شود. اگر رباط به طور کامل پاره شود، تورم زانو معمولاً فوراً ظاهر می‌شود و شدید است که به معنای واقعی می‌تواند حرکت زانو را محدود کند.
به طور کلی چهار رباط در زانو وجود دارند که مستعد آسیب هستند:
- رباط صلیبی قدامی (ACL): که شایع‌ترین رباط زانو آسیب دیده است. این رباط، استخوان ران را به استخوان ساق پا متصل می‌کند.
- رباط متقاطع خلفی (PCL): همچنین استخوان ران را به استخوان ساق پا در زانو پیوند می‌دهد (به جز در تصادفات رانندگی به ندرت آسیب می‌بیند).
- رباط جانبی کناری (LCL) که استخوان ران را به نازک نی، استخوان کوچکتر ساق پا در سمت بیرونی زانو متصل می‌کند.
- رباط جانبی داخلی (MCL) استخوان ران را به استخوان ساق پا در داخل زانو پیوند می‌دهد.
علائم پارگی رباط
علائم پارگی رباط زانو را می‌توان به 2 گروه تقسیم کرد:
- علائم آسیب صلیبی: آسیب رباط صلیبی اغلب باعث درد می‌شود. همچنین ممکن است هنگام وقوع جراحت، صدای تق‌تق بشنوید. سپس وقتی سعی می‌کنید روی آن بایستید درد می‌گیرد. زانو هم متورم می‌شود. شما همچنین نمی‌توانید زانوی خود را به طور معمول حرکت دهید. نیز ممکن است در امتداد مفصل درد داشته باشید و هنگام راه رفتن نیز درد داشته باشید. علائم آسیب رباط صلیبی ممکن است مانند سایر مشکلات سلامتی به نظر برسد. همیشه برای تشخیص به پزشک خود مراجعه کنید.
- علائم آسیب رباط جانبی: آسیب به رباط جانبی نیز باعث می‌شود که زانو تکان کوچکی بخورد. همچنین باعث درد و تورم می‌شود. اغلب شما درد در کناره‌های زانو و تورم روی محل آسیب خواهید داشت. اگر آسیب MCL باشد، درد در قسمت داخلی زانو است. آسیب LCL نیز ممکن است باعث درد در قسمت بیرونی زانو شود. زانو نیز احساس ناپایداری می‌کند، مثل اینکه قرار است از جای خود بیرون بزند.
درمان پارگی رباط
آسیب خفیف تا متوسط رباط زانو ممکن است به خودی خود و به مرور زمان بهبود یابد؛ ولی برای تسریع بهبودی می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:
- استراحت دادن به زانو: در صورت دردناک بودن، از وارد کردن وزن زیاد روی زانو خودداری کنید. ممکن است لازم باشد برای مدتی از عصا استفاده کنید.
- استفاده از کمپرس یخ: به مدت 3 تا 4 ساعت برای کاهش درد و تورم، 20 تا 30 دقیقه روی زانوی خود یخ بگذارید. این کار را برای 2 تا 3 روز یا تا زمانی که تورم از بین برود ادامه دهید.
- فشرده سازی زانو: برای کنترل تورم، یک باند کشی یا تسمه مانند روی زانوی خود قرار دهید.
- استفاده از بریس: برای تثبیت زانو و محافظت از آن در برابر آسیب بیشتر، از زانوبند استفاده کنید.
- داروها: مسکن‌های ضدالتهابی مصرف کنید. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن به کاهش درد و تورم کمک می‌کنند.
- فیزیوتراپی: در صورت توصیه پزشک ورزش‌های کششی و تقویتی را انجام دهید. فقط دقت کنید که هرگز آنقدر کشش ندهید که باعث درد شود. از پزشک خود بخواهید که یک فیزیوتراپیست را برای راهنمایی بیشتر توصیه کند.
- جراحی: فقط پزشک شما می‌تواند با اطمینان به شما بگوید که نیاز به جراحی دارید یا خیر. اگرچه ممکن است استثناهایی وجود داشته باشد، اما اکثر پارگی‌های رباط جانبی (LCL و MCL) نیازی به جراحی ندارند. با این حال، زمانی که یک رباط صلیبی (ACL یا PCL) به طور کامل پاره شده یا بیش از حد کشیده شود، تنها گزینه جراحی ترمیمی زانو است.
آرتروز زانو
آرتروز زانو، شایع‌ترین علت خشکی زانو است. دو نوع اصلی آرتروز (آرتریت) وجود دارد که می‌تواند منجر به خشک شدن زانو شود:
- استئوآرتریت (آرتروز زانو) که بیشتر به عنوان آرتریت سایشی و پارگی شناخته می‌شود، باعث تجزیه غضروف و استخوان زانو می‌شود، مفصل زانو، سطوح صاف خود را از دست می‌دهد و فضای بین استخوان‌ها کاهش می‌یابد. این عارضه، میزان توانایی حرکت مفصل را کاهش داده و منجر به خشک شدن زانو می‌گردد. سفتی زانو ناشی از استئوآرتریت معمولاً در اول صبح یا بعد از استراحت طولانی بدتر می‌شود و با حرکت نسبتاً سریع بهتر می‌شود. استئوآرتریت معمولاً فقط یک یا دو مفصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
- آرتریت روماتوئید، که یک بیماری مزمن سیستمیک است که باعث التهاب و فیبروز مفاصل متعدد می‌شود. این عارضه می‌تواند منجر به آسیب به غضروف و استخوان شود و باعث خشکی زانو، معمولاً در هر دو پا شود و اغلب با قرمزی، گرما و تورم همراه است.
علائم آرتروز زانو
علائم و نشانه‌های زیادی برای آرتروز زانو وجود دارند:
- صدای ترق یا ترک خوردن زانو (کرپیتوس)
- مشکل در راه رفتن
- درد مفاصل که بسته به آب و هوا تغییر می‌کند (بهتر یا بدتر می‌شود).
- خشکی مفصل
- کمانش زانو
- درد مفصل زانو که به کندی پیشرفت می‌کند یا دردی که به طور ناگهانی اتفاق می‌افتد.
- قرمزی پوست
- تورم
- زمانی که زانوی شما می‌خواهد حرکت کند، قفل یا خشک می‌شود.
- گرم شدن پوست
درد و تورم، شایع‌ترین علائم آرتروز زانو هستند. برخی از درمان‌ها نیز ممکن است شدت علائم شما را کاهش دهند یا حتی پیشرفت آن را متوقف کنند.
درمان آرتروز زانو
هیچ درمانی برای آرتروز وجود ندارد، اما تعدادی درمان وجود دارند که ممکن است به تسکین درد و ناتوانی ناشی از آن کمک کند:
- فیزیوتراپی: ورزش برای آرتروز به منظور بهبود درد و عملکرد توصیه می‌شود. تمرینات خاصی وجود دارند که می‌توانند به افزایش دامنه حرکتی و انعطاف پذیری و همچنین به تقویت عضلات پای شما کمک کنند.
- بریس‌های کمکی: استفاده از وسایلی مانند عصا، یا پوشیدن بریس یا زانوبند می‌تواند مفید باشد. بریس، به ثبات و عملکرد زانو کمک می‌کند، و به ویژه اگر آرتروز در یک طرف زانو متمرکز باشد، می‌تواند مفید باشد.
- داروها: انواع مختلفی از داروها مانند استامینوفن، متوترکسات، سولفاسالازین و هیدروکسی کلروکین در درمان آرتروز زانو مفید هستند.
- تزریق کورتیکواستروئیدها: کورتیکواستروئیدها (همچنین به عنوان کورتیزون شناخته می‌شوند) عوامل ضدالتهابی قوی هستند که می‌توانند به مفصل تزریق شده و باعث تسکین درد و کاهش التهاب شوند.
- تزریق پی آر پی (PRP): درمان‌هایی مانند تزریق پی آر پی (PRP)، شامل گرفتن سلول‌های خونی از بدن خود و تزریق مجدد آن‌ها به مفصل دردناک است. پی آر پی از بخشی از خون شما یعنی پلاکت‌ها استفاده می‌کند که از خون جدا شده، غلیظ شده و به زانوی شما مجدداً تزریق می‌شود.
- جراحی‌ها: اگر درد ناشی از آرتروز باعث ناتوانی شود و با درمان غیرجراحی برطرف نگردد، پزشک شما ممکن است جراحی را توصیه کند. برخی از جراحی‌های آرتروز زانو عبارتند از: آرتروسکوپی، پیوند غضروف، سینووکتومی، استئوتومی.
بورسیت زانو
بورسیت یکی دیگر از علل رایج خشکی زانو است و زمانی ایجاد می‌شود که تورم در یکی از بورس‌ها ایجاد می‌شود، کیسه‌های پر از مایع کوچکی که بین استخوان‌ها و تاندون‌های اطراف زانو حالت بالشتک ایجاد می‌کنند. بورس زانو می‌تواند به دلیل اصطکاک بیش از حد یا ضربه ناگهانی که آن‌ها را له می‌کند، ملتهب شود. بورسیت زانو معمولاً به صورت یک توده کدو شکل، کمی شبیه پرتقال کوچک ظاهر می‌شود و می‌تواند در نقاط مختلف اطراف زانو رخ دهد:
- بورسیت پیش کشککی: در جلوی زانو
- بورسیت پس آنسرین: در قسمت داخلی زانو
- بورسیت ایلیوتیبیال: در قسمت خارجی زانو
- بورسیت نیمه غشایی: در پشت زانو
- بورسیت زیر کشککی: زیر کاسه زانو
هجوم مایعات از دامنه کامل حرکتی زانو جلوگیری می‌کند که می‌تواند منجر به خشک شدن زانو شود.
علائم بورسیت زانو
علائم و نشانه‌های بورسیت زانو بسته به اینکه کدام بورس درگیر شده و چه چیزی باعث التهاب آن شده است متفاوت است. به طور کلی، قسمت تحت تاثیر قرار گرفته هنگامی که زانوی خود را تحت فشار قرار می‌دهید، ممکن است گرم، حساس و متورم شود. همچنین ممکن است هنگام حرکت یا حتی در حالت استراحت احساس درد کنید. یک ضربه تند به زانو می‌تواند باعث بروز سریع علائم شود. اما بیشتر موارد بورسیت زانو ناشی از اصطکاک و تحریک بورس است که در مشاغلی رخ می‌دهد که نیاز به زانو زدن زیاد روی سطوح سخت دارند. بنابراین علائم معمولاً به تدریج شروع شده و می‌توانند در طول زمان بدتر شوند.
درمان بورسیت زانو
- آسپیراسیون: از یک سوزن برای تخلیه مایع از زانوی شما استفاده می‌کنند. پزشک متخصص می‌تواند این کار را در مطب خود انجام دهد و شما نیازی به رفتن به بیمارستان نخواهید داشت. همچنین ممکن است تا چند روز بعد درد داشته باشید. بنابراین از زانو بند استفاده کنید تا زانوی شما ورم نکند.
- تزریق استروئید: پزشک همچنین می‌تواند برای کاهش التهاب، یک تزریق استروئیدی در زانوی متورم شده شما انجام دهد. این تزریق باید به سرعت عمل کند، اما ممکن است زانوی شما برای چند روز دردناک و متورم شود.
- فیزیوتراپی: پزشک می‌تواند شما را به فیزیوتراپیست ارجاع دهد. برای تقویت عضلات زانو و انعطاف پذیری مفصل، حرکات کششی و تمریناتی را یاد خواهید گرفت.
- جراحی: وقتی بورسیت به درمان پاسخ نمی‌دهد یا دائماً عود می‌کند، ممکن است زمان جراحی برای برداشتن بورس فرا رسیده باشد. در هر صورت، جراحی معمولاً آخرین راه حل است و تصمیم آن به عهده پزشک می‌باشد.
تاندونیت زانو
تاندونیت زانو، که باعث تخریب تاندون‌های زانو می‌شود، یکی دیگر از علل شایع خشکی زانو است. آسیب تاندون می‌تواند بر کشش مفصل زانو به دلیل ضعف و بی‌اثر بودن تأثیر بگذارد و حرکت طبیعی آن را محدود کند. تاندون ممکن است ملتهب یا سفت شود و در نتیجه دامنه حرکتی زانو محدود شده و در نتیجه زانو خشک خواهد شد.
علائم تاندونیت زانو
علائم تاندونیت زانو عبارتند از:
- مشکلات حرکتی زانو
- درد مبهم در زانو در هنگام فعالیت بدنی
- حساسیت و تورم
- دردی که به آرامی شروع به تداخل با فعالیت‌های روزانه می‌کند.
اولین علامت تاندونیت زانو، اغلب درد در جلوی زانو در پایه کشکک زانو است. در ابتدا، ممکن است تنها پس از فعالیت بدنی شدید قابل توجه باشد، اما می‌تواند با گذشت زمان بدتر شود و ورزش یا فعالیت کردن شما را دشوار کند. ممکن است در نهایت شروع به تداخل در زندگی روزمره شما کند.
درمان تاندونیت زانو
پزشکان معمولاً قبل از در نظر گرفتن گزینه‌های دیگر، مانند جراحی، با درمان‌های کمتر تهاجمی شروع می‌کنند. برخی از درمان‌های رایج عبارتند از:
- داروها: مسکن‌های ضد درد مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین IB و غیره) یا ناپروکسن سدیم (Aleve و غیره) ممکن است باعث تسکین کوتاه‌مدت درد مرتبط با تاندونیت کشکک شوند.
- فیزیوتراپی: انواع تکنیک‌های فیزیوتراپی از جمله تمرینات کششی و تقویتی، می‌توانند به کاهش علائم مرتبط با تاندونیت کشکک کمک کنند.
- استفاده از زانوبند: زانوبند می‌تواند به توزیع نیرو از تاندون و هدایت آن از طریق بند موجود، کمک کند. همین امر می‌تواند به تسکین درد کمک کند.
- تزریق: برخی از تزریقات پزشکی رایج عبارتند از تزریق کورتیکواستروئید و تزریق PRP
- جراحی: در موارد نادر، اگر سایر درمان‌ها با شکست مواجه شوند، پزشک ممکن است دبریدمان جراحی تاندون کشکک را پیشنهاد دهد. برخی از این روش‌های جراحی را می‌توان از طریق ایجاد برش‌های کوچک در اطراف زانو انجام داد.
آرتروفیبروز زانو یا زانوی یخ‌زده
آرتروفیبروز وضعیتی است که در آن بافت اسکار در اطراف مفصل تجمع می‌یابد، معمولاً پس از یک آسیب تروماتیک یا عمل جراحی ایجاد می‌شود. این عارضه به خصوص در زانو شایع است. آرتروفیبروز می‌تواند ناتوان کننده باشد، دامنه حرکتی شما را محدود کند و باعث درد شدید شود.
علائم آرتروفیبروز زانو
علائم اولیه آرتروفیبروز عبارتند از:
- درد، که می‌تواند شدید و مداوم باشد.
- خشکی در مفصل
- کاهش دامنه حرکتی
همچنین موارد زیر ممکن است رخ دهند:
- ناتوانی در صاف کردن پای خود و در نتیجه لنگیدن
- ناتوانی در خم کردن پای خود
- تورم یا گرما در مفصل
- یک صدا یا احساس خاص هنگام حرکت مفصل (به نام کرپیتوس)
علائم آرتروفیبروز ممکن است ناتوان کننده‌تر از آسیب اصلی یا مشکلی باشد که نیازمند جراحی بوده است و راه رفتن، رانندگی یا نشستن و برخاستن از صندلی را دشوار می‌کند.
درمان آرتروفیبروز زانو
درمان آرتروفیبروز در ابتدا ممکن است شامل اقدامات غیرجراحی مانند: استراحت، کمپرس یخ، داروهای ضدالتهابی و فیزیوتراپی باشد. برای موارد شدیدتر، ممکن است به جراحی ارتوپدی زانو نیاز باشد. پزشک شما از روش آرتروسکوپی برای درمان آرتروفیبروز استفاده خواهد کرد. در این روش، با استفاده از یک دوربین کوچک، هنگامی که داخل مفصل زانو قرار می‌گیرد، می‌توان بافت اسکار، از جمله شدت و محل، را به طور کامل مشاهده کرد. در طول این عمل، پزشک هر گونه بافت اسکار را آزاد می‌کند.
نقرس در زانو
نقرس یک نوع رایج آرتروز التهابی است که باعث تورم، درد و سفتی ناگهانی و شدید در مفصل می‌شود. نقرس معمولاً در مفصل شست پا رخ می‌دهد؛ با این حال، اغلب زانو را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد.
علائم نقرس در زانو
علائم نقرس در زانو عبارتند از:
- تورم در زانو و اطراف آن
- دردی که اغلب ناگهانی و شدید است و استفاده از زانو را محدود می‌کند.
- تغییر رنگ پوست یا براق شدن پوست اطراف زانو
- احساس گرما در داخل یا اطراف زانو
- حساسیت تا حدی که مفصل نتواند لمس، وزن یا فشار را تحمل کند.
- خارش، پوسته پوسته شدن پوست با کاهش التهاب
درمان نقرس در زانو
در طول تشدید نقرس، درمان بر کاهش درد از طریق موارد زیر تمرکز دارد:
- مصرف داروهای ضدالتهاب یا مسکن بدون نسخه، مانند ناپروکسن و ایبوپروفن
- مصرف داروهای تجویزی، مانند داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی فوق قوی ایندومتاسین، کورتیکواستروئیدها، یا کلشی سین، به محض شروع علائم
- قرار دادن کیسه‌های یخ پیچیده شده در حوله یا پارچه روی زانو به مدت 20 دقیقه یکبار به مدت چند بار در روز
- بالا بردن مکرر زانو بالاتر از سطح قلب
- استراحت دادن به زانو
- هیدراته ماندن بدن
- کاهش یا مدیریت استرس
- هنگام انجام کارهای روزانه از دیگران کمک بخواهید.
همچنین ممکن است پزشک استفاده از داروهای تجویزی مانند آلوپورینول، فبوکسوستات، پروبنسید یا پگلوتیکاز را برای کاهش سطح اسید اوریک و کاهش خطر عود کردن نقرس توصیه کند.
شکستگی استخوان یا مفصل زانو
شکستگی در هر یک از استخوان‌های زانو نیز می‌تواند باعث خشکی زانو به دلیل درد، بی‌ثباتی و ناهماهنگی مفصل شود. نه تنها حرکت زانو بلافاصله پس از شکستگی زانو یا کشکک محدود می‌شود، بلکه حتی پس از بهبودی یا رفع آن با جراحی، خشکی زانو اغلب ادامه می‌یابد.
علائم شکستگی در زانو
علائم شکستگی استخوان زانو ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد در اطراف کاسه زانو یا در زانو
- کبودی
- تورم، که می‌تواند شدید باشد، حتی با شکستگی‌های نسبتاً جزئی کشکک زانو
- ناتوانی در خم یا صاف کردن زانو یا صاف نگه داشتن ساق پا
- ناتوانی در تحمل وزن، ایستادن یا راه رفتن
- تغییر شکل ظاهر زانو، به خصوص با شکستگی‌های شدید
- بیرون زدگی استخوان از پوست زانو در مورد شکستگی باز مفصل
اگر پس از ضربه یا آسیب به زانو یا پای خود این علائم را داشتید، به پزشک مراجعه کنید.
درمان شکستگی در زانو
درمان شکستگی مفصل زانو بسته به شدت شکستگی و همچنین سن، سلامتی و عوامل دیگر متفاوت است. برخی از گزینه‌های درمانی عبارتند از:
- گچ یا آتل برای نگه داشتن ساق پا در زمان بهبودی استخوان
- کاهش تحمل وزن
- داروهای ضد درد (داروهای ضد درد اپیوئیدی ممکن است برای چند روز اول پس از شکستگی شدید کاسه زانو و به دنبال آن گزینه‌های غیر مخدر مناسب باشد)
- فیزیوتراپی و کمک به راه رفتن برای کمک به بازیابی قدرت و استقلال شما
- استفاده از پیچ، پین و سیم برای نگه داشتن تکه‌های بزرگتر کشکک در کنار هم
- برداشتن قطعاتی از استخوان که خیلی کوچک هستند، به منظور اتصال مجدد به یکدیگر
عفونت استخوان یا استئومیلیت
استئومیلیت یک نوع عفونت در استخوان است. این عفونت می‌تواند با عبور از جریان خون یا انتشار از بافت مجاور به استخوان اطراف زانو برسد. در صورتی که آسیب، استخوان را در معرض میکروب قرار دهد، عفونت می‌تواند از خود استخوان نیز شروع شود. سیگاری‌ها و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت یا نارسایی کلیه، بیشتر در معرض خطر ابتلا به استئومیلیت هستند. افرادی که دیابت دارند در صورت داشتن زخم پا ممکن است به استئومیلیت در پاهای خود مبتلا شوند.
علائم عفونت استخوان یا استئومیلیت
علائم و نشانه‌های استئومیلیت عبارتند از:
- تب
- تورم، گرما و قرمزی در ناحیه عفونت در این مورد زانو
- درد در ناحیه عفونت
- خستگی
درمان عفونت استخوان یا استئومیلیت
رایج‌ترین درمان‌ها برای استئومیلیت، جراحی برای برداشتن بخش‌هایی از استخوان که عفونی یا مرده هستند، و به دنبال آن آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی در بیمارستان داده می‌شود.
دیگر روش‌های درمان خشکی زانو
شناسایی علت خشکی زانوی شما برای اثربخشی درمان بسیار مهم است. با این حال، برخی از راه‌های رایج وجود دارند که در تسکین درد ناشی از خشکی زانو موثر هستند.
سرما درمانی
کرایوتراپی یا سرما درمانی در حال تبدیل شدن به یک روش درمانی محبوب برای درد مفاصل، به ویژه در ورزشکاران حرفه‌ای می‌باشد. سرمای شدید، سیستم عصبی، ایمنی و غدد درون ریز بدن را فعال می‌کند تا به سرعت درد و التهاب را کاهش دهد.
طب سوزنی
طب سوزنی می‌تواند به شل شدن عضلات خشک شده کمک کند که به ساختار زانو اجازه می‌دهد تا به حالت عادی بازگردد، همچنین التهاب را کاهش می‌دهد، اندورفین‌های تسکین دهنده درد را آزاد می‌کند و گردش خون را بهبود می‌بخشد. استئوآرتریت یکی از علل شایع زانو درد است و منجر به مشکل در خم شدن زانو می‌شود.
درمان با شاک ویو
شاک ویو تراپی می‌تواند روند بهبودی بدن را از طریق امواج فشار صوتی که متابولیسم و گردش خون را افزایش می‌دهد، تسریع کند. این روش، درمانی موثر برای کاهش درد بیماران و بهبود عملکرد زانو است.
لیزر کم توان
استفاده از لیزر کم توان ثابت کرده است که می‌تواند در کاهش درد خفیف تا متوسط زانو مؤثر باشد و همچنین حساسیت به فشار و انعطاف‌پذیری مفصل را بهبود بخشد. لیزر کم توان همچنین ممکن است:
- عروق خونی را برای کاهش تورم باز کند.
- به سیستم ایمنی کمک کند تا مواد شیمیایی بیشتری ایجاد کند که بافت را بهبود می‌بخشد.
- بافت همبند بیشتری در زانوی شما می‌سازد.
- اندورفین‌ها را تحریک می‌کند (هورمون‌های طبیعی که درد را کاهش می‌دهند).
رژیم غذایی
در مواردی که وزن زیاد عاملی برای خشکی زانو باشد، پزشک ممکن است تغییراتی را در رژیم غذایی شما برای کمک به کاهش وزن توصیه کند. هنگامی که نقرس منبع درد است، تغییرات رژیم غذایی ممکن است به کاهش میزان اسید اوریک در بدن کمک کند.
چگونه از خشکی زانو پیشگیری کنیم؟
- وزن خود را در محدوده سالم نگه دارید: تنها کاری که همه می‌توانند برای حفظ سلامت زانوهای خود انجام دهند این است که وزن خود را در محدوده سالم نگه دارند. این برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان صدق می‌کند. چاقی می‌تواند منجر به شروع زودرس آرتروز شود.
- یک برنامه ورزشی منظم داشته باشید: ورزش کم شدت، بهترین نوع ورزش برای تحرک زانو و بدون درد است. این ورزش‌ها شامل پیاده‌روی، دوچرخه سواری، شنا یا ورزش در استخر و استفاده از دستگاه الپتیکال است.
- تمرینات با وزنه را در برنامه ورزشی خود بگنجانید: تمرین با وزنه ماهیچه‌ها را قوی نگه می‌دارد، مفاصل را تثبیت می‌کند و از پوکی استخوان نیز جلوگیری می‌کند.
- کفش‌های طبی با ساپورت قوس کف پا بپوشید: کفش مناسب، حمایت مناسبی برای بقیه بدن شما فراهم می‌کند.
سوالات متداول
آیا پیاده‌روی برای خشکی زانو مفید است؟
پیاده‌روی برای بسیاری از بیماران مبتلا به آرتروز زانو یک گزینه فوق العاده است، زیرا یک فعالیت کم تاثیر است که فشار بی‌موردی را به مفاصل وارد نمی‌کند. علاوه بر این، راه رفتن می‌تواند دامنه حرکتی زانو را افزایش دهد و از خشک شدن بیش از حد آن جلوگیری کند.
آیا خشکی زانو جدی است؟
معمولاٌ خشکی در زانو به راحتی قابل درمان است و نشانه آسیب جدی نیست. با این حال، علائم خشکی زانو می‌تواند با تروما و آسیب شدید همراه باشد.
چه ویتامینی برای خشک شدن زانوها مفید است؟
برخی از مکمل‌های خوب برای این منظور عبارتند از:
- گلوکزامین
- کندرویتین
- روغن ماهی/امگا
- متیل سولفونیل متان (MSM)
- ویتامین D
- زردچوبه
- روغن گل گاوزبان
- SAMe (S-آدنوزیل متیونین)
آیا باید زانوی خشک را ماساژ داد؟
چندین مطالعه مختلف نشان داده‌اند که ماساژ یک مفصل خشک یا آرتروز دار می‌تواند مزایای زیادی داشته باشد از جمله:
- آوردن جریان خون به مفصل
- بهبود گردش خون در ناحیه
- کاهش تورم
کمبود کدام ویتامین باعث زانو درد و خشکی آن می‌شود؟
هم کمبود ویتامین D و هم ضعف عضلات چهارسر ران با استئوآرتریت زانو (KOA) و درد همراه است.
پزشکان چگونه آسیب غضروف را تشخیص می‌دهند؟
آزمایشات تصویربرداری مختلف، از جمله آزمایش اشعه ایکس و یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) ممکن است انجام شود. این آزمایش‌ها به پزشک اجازه می‌دهد تا شدت هرگونه آسیب به غضروف مفصلی، استخوان زیرین و بافت‌ها و رباط‌های اطراف را شناسایی و تعیین کند.
